Een paar dagen Erdenet

Zo, eindelijk weer een berichtje uit Mongolie. Er is veel gebeurd in die paar dagen dat ik in Erdenet was. Ja, was! Ben sinds gisteren avond weer terug in UB, omdat ik me toch niet echt op m’n gemak voelde daar. Twee hotels uitgeprobeerd: geen of slechte douche, geen warm water, geen waterkoker zodat ik even een kopje thee kon zetten en in de laatste zelfs vieze torretjes wandelend door de hotelkamer. Misschien had ik er wel aan kunnen wennen, luxe is niet het belangrijkst. Maar er was geen (of slechte) Internetverbinding op het kantoor en er was maar een enkeling waarmee ik engels kon praten of duits kon storteren. Vandaar ben ik gisteren mee teruggereden per auto -ruim 6 uur durende reis- naar UB.

Maar, geen zorgen! Ik heb wel een hele hoop gezien. Te beginnen vanaf het begin dan maar:

16 juli-17 juli
Vandaag is het een rustige dag. Ik pak ‘mijn’ koffer in en ga nog even naar de office om mijn mail en waarbenjij te checken. Daarnaast lees ik de informatie die ik van Ehne gekregen heb en maak voor mezelf wat aantekeningen. Algemene informatie over het UDRC. Hun doel en de activiteiten die zij uitvoeren en krijg wat meer inzicht in het hele proces van Saving Groups.
Tegen 17u keer ik weer terug naar mijn appartement waar ik noedels –uit Nederland- eet en rustig afwacht totdat ik wordt opgehaald om naar het station te gaan. Om 20u20 vertrekt de trein naar Erdenet om daar vervolgens om ongeveer 8u00 aankomen. De eerste paar uur delen Batdorj en ik de 4-persoon coupe met een wat oudere vrouw. Rond 2u00 stapt zij uit en komen er twee andere personen –een man en vrouw- voor in de plaats. De coupe bestaat uit twee banken met daarboven weer twee opklap bedden. Er zijn dekens en kussens aanwezig en onder de ‘ benedenbedden’ en boven de coupedeur bagageruimte. Batdorj huurt twee lakensets en hij gaat boven mij liggen. Ik staar lange tijd –al foto’s makend- naar buiten totdat het begint te schemeren. Dan kruip ik ook maar half onder een laken, ondanks het drukkend warm is in de coupe. De trein rijdt vaak langzaam, stopt een paar keer bij een station –of misschien wel om en andere trein voorbij te laten gaan-. Als het donker wordt luister ik naar het luisterboek ‘In de ban van de Ring – De twee torens-‘ (Lord of the Rings dus het 2e deel) en staar naar de de donkere contouren van de bergen en heuvels. Het is een perfecte combinatie zo, luisterend naar een verhaal wat zich in een soort van zelfde landschap afspeelt :). Ik probeer foto’s te maken, maar dat resulteerd alleen maar in een zwarte vlek met en vage maan. Dus probeer ik het maar te omschrijven voor jullie.

Terwijl de trein soms langzaam dan weer wat sneller al ratelend over het spoor doorrijdt, glijdt het mongoolse landschap langzaam voorbij. Het wordt snel donker en de bergen worden door de nacht omhuld. Her en der zie ik wat lampjes schitteren, daar waar nomaden hun huisje gebouwd hebben in een heuvelachtig landschap. Soms zijn de ger’s ook voorzien van elektriciteit en kan ik in het vage schijnsel van het licht rook uit de schoorsteen zien komen, daar waar een avondmaaltijd voorbereid wordt. Op de achtergrond worden de bergen steeds hoger en lijkt een dikke, zachte deken de bergen al glooiend te bedekken. Op sommige bergen groeien wat bomen die het berg- en heuvelachtige landschap een wat grilligere vorm geven. De maan schijnt, bijna vol aan de hemel en er verschijnen steeds meer sterren. Als we met piepende remmen stoppen hoor ik honden blaffen en is er een andere trein die toeterd/ fluit als antwoord op de fluit van de trein waar ik in lig. Na een tijdje passeert de andere trein en trekt die van mij weer langzaam op.
Bij hoofstuk 7 van ‘ De twee torens’ doe ik mijn Ipod uit en probeer wat te slapen. Bij de ochtendschemering ga ik op mijn buik liggen en tuur –op mijn ellebogen gesteund- in de verte. Grasland en rotsige bergen trekken aan mijn zicht voorbij. In de plooien van de heuvels zijn er kuddes geiten, jaks, koeien en paarden die rustig staan te grazen en geen acht nemen op de passerende trein.
Rond 7 uur worden we gewekt en ga ik met mijn slaperig ogen zitten. De lakens worden opgehaald en langzaamaan komt er weer wat meer leven in de trein. Na een tijdje rijden we Erdenet binnen. De koperfabriek en elektriciteitsmasten steken hoog boven de appartementenflats, eenvoudige woningen en ger’s uit.

Bij het station nemen we een taxi naar mijn hotel, waar ik me opfris en iets na half 10 weer opgehaald wordt om naar de office te gaan. Hier maak ik kennis met onder andere Juergen van het DED –Deutscher Entwicklungsdienst-, waarmee ik engels en duits spreek. Ik lees de project manual door die ik van Juergen krijg en maak wat aantekeningen ervan. Vroeg in de middag komt Eva, van de GTZ –German Technical Cooperation- met haar translator Tungalagtuul binnenstappen. Ik ga met ze mee ‘op verkenning’ door de ger-area van Erdenet. Ze zijn voorzien van een jeep met chauffeur.
Bij de geplande bezoekadressen in de ger-area blijkt bijna niemand thuis te zijn dus zijn we het grootste gedeelte van de tijd op zoek naar een hotel voor Eva en haar gezelschap. In de avond wonen we een eerste meeting bij al zittend in een kring op het gras bij een school. Hier wordt kort uitgelegd aan mogelijke community-members hoe het project van het UDRC te werk gaat.

18 juli
Na een wat minder goede nachtrust breng ik mijn bagage naar het Selenge hotel waar ik hopelijk wel een goede kamer heb. In dit hotel verblijven Eva en haar metgezellen ook voor een paar dagen en voor 15.000 tugrug is een kamer er ruimer en 5.000 tugrug voordeliger. In de office aangekomen maak ik kennis me Solongo, een 15-jarig meisje die mogelijk mijn translator kan zijn. Ze is een maand in Turkije geweest en studeerd nu turks op een engelstalige school.

Deze dag brengen we een bezoek aan een project van Habitat for Humanity en Eva stelt daar vragen aan de bewoners. Het project bestaat uit 120 eenvoudige woningen – uiteindelijk moeten het er 360 worden- die gebouwd zijn door internationale vrijwilligers van de UN. Problemen als geen sanitaire voorzieningen, slechte wegen en geen geld om een tuin aan de leggen worden genoemd. Door deze redenen blijken veel huizen nog onbewoond te zijn.
Ook nemen we een kijkje in de –slecht onderhouden- privetuin van een community, de –soms ongebruikte- eco-toiletten en de goed uitziende nieuw aangelegde wegen en geplaatste straatverlichting.
In de avond is er nog een meeting bij ‘een geel huis’ waar weer verteld wordt hoe de UDRC te werk wil gaan en wordt er een planning gemaakt voor morgen. Dan zullen er gedurende de hele middag verschillende start-meetings zijn voor subgroups –verdeeld in bewoners wonend in dezelfde straat-.

19 juli
Na een onrustige slaap wordt ik wakker in het tweede hotel waar ik verblijf in Erdenet. Die avond ervoor heb ik telefooncontact gehad met mijn familie –voordelig via een 0900 nummer naar mijn Mongoolse mobiele nummer-. Deze dag zal ik het aankijken of ik hier wil blijven of niet. Na een ontbijt bestaande uit een kopje thee, 2 sneetjes droog wit brood met een klodder zoete jam en een hoopje boter, wordt ik weer opgehaald bij mijn hotel.
De gehele middag zijn er 4 meetingen voor de subgroups. Ik woon er drie bij en tijdens de vierde bezoek ik met Juergen en Batdorj een al gestart community project. Tijdens de meetings wordt nogmaals het projectproces uitgelegd en de problemen geanalyseerd. Slechte electriciteit, geen toegang tot water, slecht onderhouden kashaas –dit zijn de ‘fences’/ schuttingen die door nieuwe bewoners als eerste worden geplaatst, alvorens daar hun ger op te bouwen en er te gaan wonen-, slechte sanitaire voorzieningen –de meeste bewoners hebben geen toilet of alleen maar een gat in de grond-. Ook worden punten genoemd als fruitbomen planten, groente verbouwen, kippen houden en straatverlichting plaatsen. Na deze eerste analyse zal tijdens de volgende meeting een keuze worden gemaakt welke problemen als eerste moeten worden opgelost.

Het al reeds gestarte community project wat ik in de avond nog bezoek blijkt van een community te zijn zeer verspreid over een aantal straten. Deze straten zijn erg lang, dus we lopen heel wat af in de nog steeds bloedhete zon –gelukkig heb ik factor 50 gesmeerd!-. We nemen een kijkje bij een net aangelegde, ondergronds kippenhok –dit vanwege de koude winters-, verschillende groentetuinen, aangeplante fruitbomen, aan vervanging toe zijnde ‘toiletten’ en oude en nieuwe kashaa-schuttingen. De man die ons rondleidt vetelt dat de community snel wil beginnen met het uitvoeren van nieuwe projecten, evt. voordat de geldzaken rond zijn, omdat de prijzen snel stijgen –waarschijnlijk vanwege de stijgende olieprijs en de Olympische Spelen-.
Bij een van de laatste families die we bezoeken kruipen een paar kinderen verlegen weg onder een deken als ik een foto wil maken. Maar als ik ballonnen uitdeel hebben ze grote lol. Ik help ze met een knoopje in de opgeblazen ballon te leggen en zij rennen al giechelend acher de wegwaaiende ballonnen aan. Een van de jongetjes pakt teleurgesteld zijn fiets als zijn ballonnen allebei geknapt zijn.

In de avond besluit ik morgen terug te gaan naar UB en regel via Ehne dat ik weer in Shinees appartement kan verblijven. Ik neem een –deze keer wel warme douche?- en schrob mijn voeten die door de zandwegen in de ger-area pikzwart zijn. Daarna drink ik nog wat met Juergen en zijn vrouw op het terras van het hotel en ga dan gauw terug naar mijn kamer omdat Stefan mij om 22u zal bellen. Al iets meer gerustgesteld breng ik mijn laatste nacht door in Erdenet, nadat ik al m’n spullen weer in ‘mijn’ koffer gepuzzeld en gepakt heb.

20 juli
Toch nog heel wat gezien in Erdenet dus. Vandaag, zondag, zullen we eerst nog een tweede meeting bijwonen van een community waar er uiteindelijk 4 projecten worden uitgekozen die zullen worden uitgewerkt op een ‘ Implementing-form’ en die aanstaande woensdag verder in detail zullen worden uitgewerkt.

In plaats van 14u rijden we pas 15u30 weg uit Erdenet, vanwege een lekke rechtervoorband. De vrouw van Juergen rijdt, Batdorj voorin en ik tussen de bagage achterin. Onderweg maak ik veel (!) foto’s. Het is leuk om hetzelfde landschap waar ik eerst ’s nachts per trein doorreed nu overdag vanuit de auto te zien. Omdat de avond valt, zijn er veel mannen te paard bezig hun kuddes bij elkaar te hoeden en krijgt de lucht bijzondere kleuren. Van deze reis terug naar UB heb ik wel foto’s dus zal hier geen woorden meer aan besteden. Zal er een paar zo snel mogelijk op waarbenjij plaatsen :)
Pas tegen 22u30 komen we na 1 korte (plas)pauze onderweg aan in UB. Shinee zit op mij te wachten in het appartement. Na nog twee ‘ korte’ telefoongesprekken met Nederland neem ik een warme douche en kruip in mijn slaapzak.
Morgen –nu, vandaag- zal ik aan Ehne vragen wat ik hier in UB precies voor research of anderzijds kan gaan doen.